ما خـشـكسـالـیـم و شما بـاران مایی            دریای لطف و فضل بی پایان مایی

وقتی كه اسم فاطمه روی لب ماست            بوی تو می‌آید، یـقـیـن مهـمان مایی

شاگرد درس تو كرامت پیشه گان اند            استـاد درس مـكـتـب عـرفـان مـایی

هر كس كه باشد منكرت پست است اما            من مطمئـنم این كه تو، قـرآن مایی

آن كس كه با تو رفت بیراهه نرفته            در كـشتـی فـیض خـدا، سكـان مایی

از لطف و احسان شما، از علم و جودت            بـی پـرده می‌گـویم شما ایـمان مایی

تو در دل خوبان عـالـم جای داری            زیـرا كه نــور دیـدۀ سلـطـان مـایی

چشم و چـراغ هـشتـمین ماه خدایی

یعنی كه فرزند علی موسی الرضایی

آن قدر كه چشمان زیبای تو ناز است            مانند سجاده به طاق عرش باز است

وقتی كه اسم تو می‌آید آسمان هم...            با ذكر نامت غرق در سوز و گداز است

یك دو قـدم بـردار كه عـالم بـبـیـنـد            خاك زمین از گام هایت دل نواز است

روز قـیـامت می‌شود فهمید این را:            هركس كه قدری با تو باشد سرفراز است

ما را هم از حال دعایت جرعه‌ای ده            آقا امـامت كـن بیا وقـت نـماز است

مرغ سحر دیشب تمام ذكرش این بود            نام جواد از روز اول چاره ساز است

وقتی كه تو رو به خدا غرق دعایی            انگار كه حـیـدر كنار جانـماز است

 ما را بـخـر تا كه بـرای تو بمانـیم

روزی مان كن تا گـدای تو بـمانـیم

در هر نگاه تو صفا را می‌توان دید            قطعاً علی موسی الرضا را می‌توان دید

در نـیـمـه شب هـای خـدایـی تـو آقا            هر شب سرشك ربّنا را می‌توان دید

آقا به جان نوكرانت كفر این نیست            در چشم های تو خدا را می‌توان دید

دست گدا وقتی كه سوی تو دراز است            لطف امـام مجـتـبی را می‌تـوان دید

هر شب كنار سفره‌ات خضر و كلیم اند            چون حضرت خیرالنسا را می‌توان دید

عـالم فـقـیـر دست هایت هست زیرا            در خـانـۀ تو انـبـیـا را می‌تـوان دید

از آسمان كـاظمیـن از روی گـنـبـد            گـلـدسته‌های كـربلا را می‌توان دید

از صحن تو تا كـربلا یك راه دارد

یـك جــاده‌ای كـه نــام ثــارالله دارد